به نام یگانه دادار هستی
میهمان عزیز و گرامی!
حضور گرم جنابعالی را به این درگاه همدلی خیر مقدم می گوییم .
بسی خرسندیم که نرم نرمک این درگاه همدلی جایگاه خود را در میان اهالی فرهنگ دوست زادگاهم ، وحدتیه و هم استانی هایم یافته است.
از این راه دوستان فرهیخته و بیشماری را از جای جای این میهن سرفراز یافته که هر از گاهی این وبگاه را مورد تفقد خود قرار می دهند . دوستان زیادی چه به صورت مکتوب و چه شفاهی نظر مساعد خود را با اینجانب در میان گذاشته و دوستانی دگر انتقاداتی را وارد نموده اند . به عنوان مثال دوستی می گفت شما با به کار بردن عنوان " مزیری - بی ورا " به اختلافات دامن می زنید و چرا از وحدتیه استفاده نمی کنید ؟ جواب این دوست عزیز را اینگونه پاسخ دادم :
مگر می شود تاریخ یک شهر را به نسیان سپرد . مگر نه این است که همه ما کودکی خود را در کوچه پس کوچه های مزیری و بی ورا گذرانده ایم و با این دو نام بزرگ شده ایم ؟ دوم اینکه مگر یکی از آبادی ها را ما آورده ایم که بخواهیم به اختلافات دامن بزنیم . نام هر دو آبادی با هم عجینند، " مزیری - بی وراء " و همانطور که شاعر و دوست عزیز جناب علی حسین جعفری سروده :
در هر نفسی که می کشم من خاک مزیری و بی برا هست .
قصدم از نگارش این چند سطر یک نظر سنجی است به اینکه :
- تا چه حد عنوان این وبلاگ نظر شما را جلب نموده است ؟
- چه زمانی با این وبلاگ آشنا شده اید ؟ اولین بار است ، ابتدای راه اندازی یا میانه راه .
- اینگونه نوشتن و سیر در تاریخ و فرهنگ این زادبوم کهن و عزیز آیا مورد رضایت شماست ؟
- انتقاد و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید .
سخن آخر :
خوشحالم که وبلاگ توانسته تا حدودی رسالت خود را جامه عمل بپوشاند و به عنوان پایگاه و رفرنسی برای همشهریان باشد که بتوان به آن رجوع کرد و گاهی هم استناد .
چند وقت پیش به دلیل سوء برداشت از یک عکس در سایت های خبری و ربط آن به مزیری ، همشهریان با استناد به وبلاگ وجه تسمیه و تاریخ شهر را به این آقایان گوشزد کردند . دوم اینکه دوستی چند خطی در باب شاعر بزرگ شهر ، سید علی مزارعی ، درخواست نمود با رجوع به آرشیو وبلاگ نیازشان برطرف شد .
با تشکر