ویژه پاسداشت روز معلم و چهاردهمین سالگشت وبگاه همدلی مزیری بی ورا

🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾

دیروز کودکی خام بودم
پای راه رفتن نداشتم
زبان گفتن بلد نبودم
دستانم حتی مداد نمی شناخت
تمام حجم دانائیم.....
بابا را نان می فهمیدم
مادر را آب
خانه چهاردیواری بود
انتهای مرز مجاز بازی های من
این تمام وسعت فهمم بود
تا دیروز زندگی
خاطرم دارم
فردای دیروز
پدرم مرا به جای تازه ای برد.
جایی که برایم غریب بود
روزهای اول بوی اضطراب و دلهره می داد
کم کم با بچه ها دوست شدم
با معلم آشنا شدم
واندک اندک بزرگ.
وآموختم
معلم واژه ای که طعم دانایی می دهد.
مدرسه، کلاس، کتاب، درس
شدند تکه هایی از پازل بازی زندگیم
آری دیروزهایی پرخاطره
خاطره هایی چون عسل شیرین
ماناتر از عطر گل های مریم
مطبوع تر از تمام حس های بودن.
در باورم اما از گوهر گرانمایه تر

بهزادحیدری-بوشهر-بهار۴۰۴