این منم! ( ویژه یازدهمین سالگرد وبگاه)
طی زمان ببین و مکان در سلوک شعر
کاین طفل یک شبه ره صد ساله می رود ( حافظ)
این منم!
کودکی یازده ساله، اما سینه ای لبریز از یک و اندی قرن گفته و ناگفته از تاریخ شفاهی یک تیکه زمین کوچکی از این کره خاکی. ولاتش می نامیم و به این نام پایبندیم .
این منم!
کتابی گشوده بر بستر مجازی که در گذر زمان صفحه به صفحه به آن افزوده ... همراهانش با آن قد کشیده... در او زندگی کرده ... باورش کرده و به آن پایبندند .
این منم!
گاهی کاملا کودکانه ... عامیانه ... کوچه بازاری و شاید کودکی بی اعتنا. و گاهی کاملا باتجربه ، پخته و قابل اعتنا . همین است که همراهم از همه نوعی هست. بی راه نیست که آن موسپید اهل کتاب و دنیا دیده « کشکول» م خواند و می خواند.
این منم!
جاری در آموخته ها و نیاموخته هایم ... در تجربیات و ناآزموده هایم ... گاهی راوی ام و خیلی وقت ها همچون شما ، همراه عزیز ... مخاطبم و پای روایت ها می نشینم و می آموزم .
این منم !
صفحه ای بر بستر وب، باب میل نسل جدید با نوشته هایی برای این نسل ... از روزهایی که ندیده و نه درکی از آن دارد. از انسان ها و مکان هایی که دیگر خبری از آنها نیست. پلی است به روزگاران باپی ها و ننه ها.
برای نسلی که تاریخ زادگاهش بداند و چراغ راهی باشد برای پژوهش آیندگان. که کسروی نه بدبخت بنامدش و نه تیره بخت:
« بدبخت ملتی که تاریخ خود را نداند ، تیره بخت تر از آن ملتی است که علاقه مند به داشتن تاریخ خود نباشد. شوربخت تر از همه ملتی است که تاریخ خود را به ریشخند بگیرد.»
و من ...
وبگاه همدلی مزیری بی ورا را چه بهتر که از دریچه نگاه کسانی ببینید که این فضای مجازی را در گذر زمان و طی این سالها از بدو تولد، متعلق به خود دانسته و همواره با قلم خود ، چراغش را روشن نموده و کماکان به آن پایبندند:
(۱)
وبگاه را از همان آغاز باور کردم و امید بستم؛ امید بستم به این که جایگاه مشخصی باشد در دنیای مجازی که شهر زیبا، دوست داشتنی و مهربان وحدتیه را با مردمانی خون گرم، صمیمی، پیشرو در امور فرهنگی، اجتماعی و فعالیت های گوناگون سیاسی، اقتصادی و... را بهتر و بیشتر به دنیا معرفی کند و ...
حسین جعفری
(۲)
به نام یزدان پاک. به یقین انسان در طول عمر خویش محفلی گرم را دنبالست. محفلی آشنا و از جنس صداقت و همدلی و من به شخصه هیچ جایی را دلنشین تر از وبگاه همدلی شهرمان، مزیری بی ورا را نمی دانم و سالگشتش را به اهالی آن تبریک می گویم.
ابراهیم حیدری
(۳)
... قلم و نوشته و ایده که به رشته تحریر در می آید هر چه قدر زیباتر و تأثیرگذارتر باشد، اثرش ماندگارتر و شعاعش بیشتر است. در دنیایی که همه در حال صنعتی و مدرن شدن است جای فرهنگ و ظواهر فرهنگی اصیل غریب تر می شود و بازنده آن ملتی و قومی است که از خود مظاهر فرهنگی مستقل و سنتی نداشته باشد...
عبدالرحیم بنوی
(۴)
... فراهم کردن فرصت و شناخت و معرفی این سرمایه های ادبی را مدیون زحمات خالصانه و عاشقانه سید حسام مزارعی می دانیم و جا دارد در ششمین سالگشت آغاز به کار وبلاگ وزین و ارزشمندی که در حال حاضر شاخص و معیار توان ادبی وحدتیه شناخته می شود به این دوست عزیزم صمیمانه تبریک بگویم .
محسن رادمرد
(۵)
...ما سال های سال فقط نوشتیم و خطی در دل دفترها به یادگار گذاشتیم ، دفترهایی که در کنج فراموشی مان خاک خورد و هرگز خوانده نشد. اما تو آمدی و برگ دیگری را ورق زدی ، آمدی و جاودانگی سهم دل نوشته هایمان شد...
روشنک شولی
(۶)
... با تعصب یا بی تعصب، مزیری بی ورا چهره شاخص کم نداشته و ندارد . امروزه در گرداب گرفتاری های شخصی و روزمره کمتر دیده می شود که فردی پیوسته و موثر با دل و دست، قلم و قدم در راه فرهنگ سازی و آرمانهای اجتماعی و فرافردی بی چشم‌داشت بکوشد، سید حسام یک گل از آن هزاران است. وی بسیاری از خاطرات و اتفاقات شهر را در این آوردگاه مجازی ماندگاری حقیقی داده است: گزارش های منظم انجمن ادبی باران، خاطره گویی آفتابان لب بام، اولین های شهر و... از نمونه کارهای برجسته ایشان است...
دکتر عبدالرحمن بابااحمدی
(۷)
... چه، فرزندان دیروز مزیری بی ورا که شب های بی چراغ را در پاشلی های قوم و خویش دور چاله های پر تش، پا را دراز می کردند و شب را شیرین، تا جوانان امروز که زیر لایه ای از غبار، مدرنیسم را عطسه می کنند، برای تلاقی دیدارها، مجلسی « وبگاه» به میزبانی « حسام» ، همه را بی دعوت، دعوت می کند. تولدت مبارک وبگاه .
کبری زال
(۸)
برای ما که در غربت زندگی می کنیم، وبلاگ به سان پنجره ای است که هر وقت دلمان برای ولایت تنگ می شود می رویم کنار این پنجره آن را باز می کنیم، تمام کوچه پس کوچه ها و خیابان های آن را نظاره می کنیم و هوای روحبخش آن را تنفس می کنیم، از اخبار و رویدادهای آن مطلع می شویم و دلتنگی مان که برطرف می شود پنجره را با خشنودی می بندیم و زندگی را از سر می گیریم ...
دکتر علی جعفری
(۹)
...حسام جان تو را که می بینم یاد نوجوانی های خودم می افتم. موانست با بزرگترها و ریش سفیدها، نشستن پای صحبت آن ها و لذت بردن از خاطراتی که اغلب بوی فقر می داد و فلاکت. وبگاه همدلی تو نه از سر تفنن است نه انجام وظیفه. حکایت عشق است و دلدادگی. بی نیاز از هر گونه تمجید و تحسین. شعله این عشق هماره سرکش و چراغ دلت تابان تا همیشه.
محمد رضا فقیه الاسلام
(۱۰)
... به حق یکی از بهترین و پسندیده ترین تریبون ها برای معرفی هر چه بهتر چهره ی فرهنگی، ادبی، ورزشی، عمرانی و هنری شهر وحدتیه است. بسی جای مسرت است که در گیرودار روزمرگی های دست و پاگیر، عزیزانی چون شما، بدون هیچ چشم داشت و انتظاری در راستای اعتلای فرهنگ و ادب شهر می کوشند...
ساحل تراکمه
(۱۱)
... اینک در زادروز وبگاه ،از سید حسام عزیز که دارد بی دریغ و بحق برای این مادر گران سنگ، پسری می کند، صمیمانه سپاسگزاری می کنیم و به برادری دستش را می فشارم.
حسین باقری
(۱۲)
وبگاه دشتی ست پر غرور که از نرگسی ها سرچشمه گرفته و تا کرانه های شاهپور گسترده گشته ، وبگاه عطر فرهنگ و ادب ولات را در چهارسوی جهان متمدن پخش می کند، وبگاه زبان ولات من است که سرود افتخار افتخار آفرینان این دیار را به گوش زمان طنین انداز می کند.
روشنک شولی
(۱۳)
وبگاه مزری بی ورا در همان روزهای اول خلقتش نشان داد که هم خود و هم خالقش در جهت اعتلای نام بزرگ شهر آغازگر تحول عظیم فرهنگی در شهر خواهند بود.
ابتدا با ماشین زمان مسافران خود را سوار کرد بدون دریافت یک ریال مزد و برد به آن سوی تاریخ سرزمینمان و ما را با گذشتگان آشنا کرد.
از اولینهایمان گفت،اولین آسیاب سرزمینمان،اولین ماشین،اولین تلویزیون،اولین عکاسی و اولین ....
محسن کاووسی
(۱۴)
"وب گاه همدلی کافه مهری است که هر گاه و بیگاه میتوان در باغگاهش قدم زد و از هر برگی خیالی سبز چید و دمی را فارغ از روز مره گی اندیشید به فرهیختگانی که بدون هیچ توقع سایبانی ساخته اند از شعر تا مهر.
ساره نجفی
آری! دوازدهم اردیبهشتی دیگر فرا رسید تا باز هم برای زادروز وبگاه، گرد هم آییم.
ای فضای همدلی، زادروزت مبارک .
